Zakładki

Historia Herbu Radwan
Mikołaj Zebrzydowski ze Zebrzydowic, wojewoda krakowski, starosta lanckoroński, fundator Kalwarii kultu religijnego oraz założyciel miasta Kalwarii Zebrzydowskiej zwanego ówcześnie Zebrzydowem, pieczętuje się rodowym herbem Radwan. Herbem tym pieczętowało się około czterdziestu rodów polskich, a pośród nich Brandysowie, Przypkowscy i Zebrzydowscy z Zebrzydowic, potomkowie dawnych rycerzy Radwanitów.
Wiadomość o rycerzach Radwanitach pieczętujących się herbem Radwan przekazuje Juliusz Ostrowski (Księga Herbowa Rodów Polskich); w czasie jednej z wypraw na Ruś rucerze ci otrzymalu z rąk króla Bolesława Śmiałego szlachectwo i należny herb. Znak jego to złota chorągiew kościelna o trzech połach, z frędzlami, zawieszona na poprzecznym drzewcu ze złotym krzyżem na wierzchu, osadzonym na czerwonej tarczy hebrowej. Nad tarczą pancerz rycerski z hełmem, a nad nim korona złota z labrami czerwonymi, podbitymi złotem. W koronie trzy strusie pióra. Kasper Niesiecki /Herbarz Polski 1839-45/ podaje wiadomość o rotmistrzu Radwanie, iż po bitwie nadano mu herb oraz inne daniny. Rotmistrz ów, w czasie wyprawy na Ruś został wysłany z innymi na podjazd i..., "trafunkiem napadł na obóz nieprzyjacielski w tak ciasnym razie, że mu uchronić się od potyczki z Rusią ani z niemi potykać ile w małej kwocie z daleko liczniejszym wojskiem nie było sposobu. Przecież wszyscy na to się zgodzili, żeby raczej trupem paść na placu, aniżeli otuchę ucieczką swoją nieprzyjacielowi uczynić. Wielki tedy sercem skoczyli do Rusi i pewnie, że rycersko ich gromili, ale ci widząc małą garstkę ich, śmiałości nabrali i nie tylko chorągiew odebrali ale i rozproszyli. Rotmistrz Radwan chcąc swoich do potyczki przywieść skoczył do pobliskego kościoła, gdzie wziąwszy chorągiew kościelną i zebrawszy swoich mężnie na nieprzyjaciela natarł. Ruś rozumiejąc, że nowe jakieś wojsko z nowym posiłkiem przypadło, uchodzić i pierzchnąc poczeło i przy Radwanie wygrana stanęła, za co tę samą chorągiew kościelną za herb otrzymał i krom innych danin..." Wśród tych innych nadań znalazła się parafialna wieś Zebrzydowice, od nazwy której potomkowie Radwana przybrali swoje nazwisko rodowe.
Od 1640 roku, gdy Jan Zebrzydowski (syn Mikołaja) nadał dla miasta Zebrzydowa artykuły i przywileje, otrzymało ono nazwę Nowy Zebrzydów. Władzę wykonawczą w mieście sprawował wójt, za "zezwoleniem pańskim" władzą zwierzchnią był Jan Zebrzydowski, który sygnował akta urzędowe pieczęcią z herbem rodowym zebrzydowskim Radwan. Było to w zwyczaju, że zakładane miasta, zarówne królewskie jak i książęce czy prywatne, otrzymywały herb pochodzący od swojego założyciela. Dotyczyło to zwłaszcza miast prywatnych, a takim był Nowy Zebrzydów, aby w ten sposób podkreślić przynależność i posiadanie miasta.
(A. Grabowski: Miasta i Wsie Polskie).
Adam Grodnicki
 
Gmina posiada swój herb, który jest herbem miasta Kalwaria Zebrzydowska, to jest: w polu czerwonym złota chorągiew kościelna, o trzech połach, z frędzlami, zawieszona na poprzecznym drzewcu, ze złotym krzyżem bezpośrednio na nim opartym.